woensdag 31 oktober 2012

interessante speurtocht

Afgelopen week had ik zo'n dag. Zo'n dag waarbij je in de vroege ochtend al voelt dat het moeizaam wordt. Ik was al aan de late kant, mijn haar zat voor geen meter en als klap op de vuurpijl raakte ik mijn lens kwijt waardoor ik de hele dag mijn bril op moest houden. Zo'n dag dus... Precies het soort dag dat een invaljuf terugverlangt naar haar eigen klasje waar alles op de vertrouwde piloot kan.

Toch verliep de dag beter dan mijn verwachtingen. Om te beginnen had ik geluk: een lieve, makkelijke, kleine klas. Zonder gemopper kwam ik de dag door, ik kende alle namen na een kwartier uit mijn hoofd en ik benoemde moeiteloos het positief gedrag dat ik zag. De dag gleed soepel voorbij. Na een nacht goed en lang slapen vond ik dat het juist daarom eens tijd werd om mijn missie aan te scherpen.

Maar waar te beginnen? Ik heb nog zoveel plannen, zoveel gewoontes die ik me eigen wil maken, zoveel waar te maken en uit te proberen. Mijn hoofd draaide op volle toeren. Oké, even praktisch; Wat is haalbaar? Wat brengt mij nou écht dichter in contact met kinderen? Een paar dagen gingen er overheen. Ik liet het gaan, waakzaam genoeg om het te vangen als het voorbij zou suizen. En gisteren was het daar. Hebbes!

Vanaf vandaag ga ik elke dag op zoek naar de behoefte achter het gedrag. Want als ik die ken, dan ken ik de persoon die het gedrag laat zien. Oké, dat is misschien wat overdreven, maar toch in ieder geval weer een stuk beter. Bovendien kan ik een poging doen om de behoefte te verwezenlijken. Ook wel prettig voor een kind. Toch? En lekker voor mij als leerkracht, want zo hoef ik me niet te ergeren aan negatief gedrag. Ha ha, een geweldig listig plan!

Vanmorgen meteen begonnen. En al was het maar een (woensdag)ochtend, ik heb veel interessante ontdekkingen gedaan. Zo zag ik de behoefte aan
  • betekenis~ik kan het, bij een meisje dat maar vragen bleef stellen tijdens de toets
  • spelen~grapjes, bij een jongen die er iedere minuut een opmerking uitflapte
  • verbinding~helpen, bij dat kind dat zowat alles voor me regelde
  • autonomie~zelf, bij diegene die zijn eigen gang ging
En dat was nog maar het begin. Phoe, wat zijn kinderen toch boeiend! Wil je op de hoogte blijven van mijn speurtocht-vondsten? Volg me dan op twitter!