tot over mijn oren

'Kan dat? Dat je verliefd bent op je baan?' vroeg ik me deze week publiekelijk af op Twitter. Want het begint er toch verdacht veel op te lijken; spanning in de ochtend wanneer ik me afvraag of ik een sms-je krijg. Vlinders in mijn buik bij het binnenlopen van een onbekende klas. De hele dag door de gedachte van wat-zullen-ze-van-me-vinden en het steeds weer ontdekken van bijzondere karaktertrekken.

Maar laat ik openhartig beginnen met het blootleggen van de liefdesperikelen. Want ook deze liefde kan behoorlijk onstuimig zijn! Want met een nieuwe klas komen zo'n 25 kinderen met eigen gedragscodes die ik me elke keer eigen wil maken. En dat betekent aandachtig zijn. De hele dag. Elke dag. Welke woorden gebruiken ze hier, hoe krijg ik de kinderen stil, waar liggen de grenzen van de leerkracht. En oja, ook belangrijk, waar liggen de mijne?

Mijn grondregel is: zonder gemopper de dag doorkomen. En ja, dat lukt me. Het gaat heus niet vanzelf en gemakkelijk. Maar het gaat! En dat veroorzaakt heel wat vlinders in mijn buik. In plaats van mopperen bekijk ik wat er wel goed gaat. En dat benoem ik. Soms hele kleine dingen. Want hoe heerlijk is het voor een kind dat die kleine dingen ook eens gezien worden? Dus daarom zet ik iedere dag in gedachten een roze bril op. Ik kan het je aanraden, je wereld wordt er prachtig van.

En zoals altijd in de liefde heb ik de afgelopen vijf weken al ontzettend veel geleerd. Zo'n 260 namen van kinderen, tientallen collega's met bijkomende passies en al die uiteenlopende leermethodes op vijf verschillende scholen maar vooral veel over mezelf. Namelijk dat kwetsbaar opstellen juist sterker maakt. Ik probeer zoveel mogelijk open te staan voor wat de kinderen me spiegelen. Of wat collega's me vertellen. En dat is nog maar het topje van de ijsberg.

Dus ja. Ik ben verliefd. Tot over mijn oren. En nou maar hopen dat mijn baan ook op mij is. 



fladderen, vliegen en neerstrijken

www.carlemuseum.org

Jaaah, het is begonnen! Na wat weekjes rondfladderen en snuffelen kon ik deze week dan echt mijn vleugels uitslaan. In drie dagen was ik op drie verschillende scholen en stond ik voor vijf verschillende klassen. Eerlijk is eerlijk, na de eerste dag en drie klassen wist ik even niet waar ik het zoeken moest. Daar stond ik dan met mijn missie, ongelooflijk te rommelen en te twijfelen... Daarom besloot ik aan het eind van die dag om haalbare eisen aan mezelf te stellen::

• in de ochtend duidelijk krijgen wat er van mij werd verwacht,
• alle namen van de klas uit mijn hoofd leren en
• positief gedrag benoemen.

Om duidelijk te krijgen wat er van me werd verwacht, ging ik bij binnenkomst op zoek naar het rooster en de dag- of weektaken. Die volgde ik zo nauwgezet mogelijk. Verder maakte ik bij het binnenkomen foto's van het lokaal, zodat ik wist hoe ik het achter moest laten.

Het uit mijn hoofd leren van de namen stelt mij in staat de kinderen als persoonlijkheden te zien. Ik hielp mezelf ik door bij iedere keer dat ik een kind aansprak zijn of haar naam te noemen. Door de blikken die ze me toewierpen als ik hun naam goed zei kreeg ik het idee dat de kinderen het wel konden waarderen.

Positief gedrag benoemen is volgens mij één van de sleutels tot succes, want iedere keer als je iets aanprijst, dan zeg eigenlijk je tegen de klas: 'Meer van dit, alstublieft'. Dat kan heel eenvoudig hoor, van benoemen wie er een nette tafel heeft tot wie zich aan de opdracht houdt. Vroeger dat ik dat dat alleen bij de jongere groepen werkte. Maar nee, ook de bovenbouw is er gevoelig voor. Als het maar echt is. Het benoemde kind voelt zich gezien, en je maakt de rest meteen duidelijk wat het gewenste gedrag is. Het brengt je in een positieve spiraal.

Al met al een zinvolle en afwisselende week, waar er heus nog meer van mogen volgen. Maar de volgende weken wordt het wat stabieler; ik sta dan drie weken achter elkaar in groep 7/8 van Jenaplanschool De Springplank in Teteringen. Niet precies de afwisseling en dynamiek die ik zocht, maar dat is volgens mij een luxeprobeem. Eens kijken wat ik daar voor een missie voor kan stellen.