Zondagavond, tien uur. Morgen begin het nieuwe schooljaar. Straks zet ik de wekker om er morgenochtend vroeg op te staan. Ik zal naar Breda rijden. Maar dan... Geen idee naar welke school. Want morgen begint mijn avontuur als invaljuf with a mission; ik ga een jaartje in de invalpool. Omdat ik dat wil, helemaal vrijwillig. Omdat ik een missie heb.
Ik heb een idee over het pedagogisch benaderen van een klas. Kortgezegd gaat dat om 'wat je aandacht geeft groeit' en 'achter ieder gedrag zit een behoefte'. Als vaste juf paste ik dat toe. En het leverde nogal wat op. Een prettige sfeer. Echt contact met de klas. En veel plezier in mijn werk. Maar hoe is de sfeer, het contact en het plezier er als ik die benadering buiten mijn comfort zone toepas? Het lijkt me boeiend om dat eens uit te gaan zoeken.
Mijn missie is 'Mindful in de Klas' te zijn. Om mezelf met volle aanwezigheid over te geven aan de groep en aan de gebeurtenissen op een dag. Om te focussen op wat goed gaat. Om om acht uur positief de klas in en om vier uur -net zo positief- de klas uit te stappen. Met bovenstaande gedachten over aandacht en behoefte achter gedrag moet ik toch al een heel eind komen?
Maar ik wil meer. Ik wil scholen 'beleven' zodat ik mijn blik kan verruimen en verdiepen. Inspiratie opdoen, visies begrijpen en in de praktijk zien. Ik wil sferen in klassen en teams ervaren en me de kunst van het snel-contact-leggen-met-een-groep nog veel meer eigen maken. Kortom, genoeg te leren voor mij.
Oké, misschien ben ik wat idealistisch. Ik realiseer me heus dat er flinke hobbels op de weg zullen zitten. Maar daar kan ik van leren. En als invaljuf krijg ik veel nieuwe kansen. Die ga ik nemen, met volle overgave. Hoe ik dat ga doen, en hoe me dat afgaat, kun je de komende periode lezen. Hier op mijn blog.
